Psychosomatische klachten zijn lichamelijke klachten die een psychische oorzaak hebben en geen lichamelijke. Dat betekent dat artsen vaak geen lichamelijke verklaring voor de klachten vinden.
Bij ziekte en gezondheid gaat het om de balans, het evenwicht in een lichaam. Een ziekte heeft een grote impact op de zieke én zijn omgeving. Reden genoeg om eens op een andere manier naar ziekte te kijken.
Als er iets in jou verstoord is (lees meer over systemische krachten), dan is dat altijd te merken in de emotionele laag: je voelt je onrustig, droevig, verontwaardigd, ongemakkelijk enz. Je kunt in je lichaam gevoelens waarnemen, die niet direct een medische of lichamelijk verklaarbare oorzaak hebben.
Deze emoties zijn een uitnodiging om op zoek te gaan naar wat er aan de basis ligt.
Omdat dit meestal niet gebeurt, wordt het signaal groter en groter en verschuift het naar de lichamelijke laag : je lichaam gaat reageren door meer te zweten, gespannen schouders, je tanden op elkaar te klemmen, sneller te praten, nagelbijten, enz. Je lijf heeft al tientallen signalen afgegeven voordat jij met je verstand merkt dat je gespannen bent of geestelijk niet helemaal fit bent.
Het is dus de kunst om de signalen van je lichaam bewúst op te merken en deze juist te interpreteren, en er gepast naar te handelen.
Als jij je reacties onvoldoende (h)erkent, gaat je lijf steeds sterkere signalen afgeven om duidelijk te maken dat je kennelijk iets te doen hebt. Zo heeft bijvoorbeeld iemand die een keelontsteking ontwikkelt, niet geluisterd naar de stem die hem vroeg om eerlijke uiting van emoties, om autonomie, om emotionele onafhankelijkheid van anderen en vooral om een niet langer opkroppen van verdriet en kwaadheid. Als deze keelontsteking wordt overwonnen, met of zonder medicatie, maar zonder aan de psychische oorzaken te werken, dan kan die persoon na enkele weken of maanden dezelfde ziekte of een bronchitis ontwikkelen. Stel, deze persoon laat zijn bronchitis genezen door geneesmiddelen nog steeds zonder daarbij te werken aan de werkelijke oorzaak, dan zal het lichaam daarna wéér een signaal uitsturen, en mogelijk sterker nog dan de bronchitis, opdat die persoon eindelijk zou luisteren naar zichzelf, naar het ‘waarom’ van de ziektekwaal. En zo brengt het leven soms ziekten als longontsteking als signaal naar voren. En dat heeft dan weinig te maken met een te strenge winter…
Je herkent deze waarschuwing ook bij je auto: een lichtje dient als signaal om jou iets duidelijk te maken. Als het lichtje van de brandstoftank brandt, dan weet je dat je het bij de bron moet aanpakken en dus ga je tanken.
Je zal niet aan de garagist gaan vertellen dat er iets mis is met dat lichtje zelf… Wanneer jij het lichtje negeert en besluit om niet te tanken, dan zal de auto sputteren en uiteindelijk stilvallen.
Realiseer je dat hoewel de signalen zelf pijnlijk, frustrerend en afschuwelijk kunnen zijn, ze eigenlijk vrienden zijn die het goed met je voor hebben en iets positiefs in petto hebben. Bijvoorbeeld rust nemen, om hulp vragen, of op iemand gaan leunen.
Leer dus omgekeerd ook de kenmerken en de signalen van ontspanning bij jezelf herkennen, zoals de ruimte die in je buik ontstaat bij opluchting, je kaken die ontspannen en je mond die niet meer droog aanvoelt.
